Της Ζωοδόχου Πηγής...

Παρασκευή σήμερα και γιορτή της Ζωοδόχου Πηγής για την Εκκλησία μας...
Σαν να λέμε... Χρόνια πολλά στη Ζωή, την Πηγή (+Χρυσοπηγή) και τον Ζήση...!

Από τα μαθητικά μου χρόνια (αλλά κι αργότερα που άλλαξα πλευρά!) θυμάμαι ότι αυτή τη μέρα ένιωθα ότι τελείωναν ουσιαστικά οι πασχαλινές διακοπές κι ένας κόμπος μου καθόταν στον λαιμό... Το Σαββατοκύριακο που μεσολαβούσε ήταν, απλά, το διάστημα προσαρμογής και προετοιμασίας για την επάνοδο στα θρανία την προσεχή Δευτέρα...!
Σήμερα, ύστερα από τόσα χρόνια, ο κόμπος μου φάνηκε πιο μεγάλος και κάπως διαφορετικός! Δεν μπορώ ακόμα να συνειδητοποιήσω και να διαχειριστώ το γεγονός ότι τα σχολεία δε θα ανοίξουν σε δυο μέρες κι ότι δε θα ξαναβρεθούμε πάλι όλοι μαζί...! Και δε μιλάμε μετά από δεκαέξι μέρες, που είναι οι συνήθεις διακοπές του Πάσχα, αλλά ούτε μετά από σαράντα έξι, που (θα) έχουν περάσει από το κλείσιμο των σχολείων...!

[Μάλλον, αυτός είναι και ο λόγος που τη σημερινή ανάρτηση την παίδευα από το μεσημέρι κι αυτή δε μου έβγαινε με τίποτα! Γι' αυτό πήρα τα βουνά και ιδού τα αποτελέσματα...]

Πήρα, λοιπόν κι εγώ τα βουνά...

κι εκεί που αγνάντευα το χάος της μεγαλούπολης...

να σου ξεπροβάλλει ένας φιλαράκος!

 

- Να σου πω κάτι; μου λέει...
- Είμαι όλος αυτιά, του λέω!!

Κι αρχίζει να μου τραγουδάει την ιστορία του...

*[Το "τραγούδι της ημέρας" είναι ένα μελοποιημένο ποίημα του Κώστα Βάρναλη...
  Μουσική: Λουκάς Θάνος και Ερμηνεία: Νίκος Ξυλούρης...]